خاک هم بر سر کنی پای تل بلند
دشمن دانا بلندت
می کند – بر زمینت می زند نادان دوست
شتر ، خوابیده اش هم از الاغ بلندتر است.
خرها را نعل می کردند ، شتر هم پایش را بلند کرد.
شترهای شاه را نعل می کردند ، ککه هم پایش را بلند کرد.
کوه هر چند بلند
است ، راه بالای سر دارد.
دیوار حاشا بلند
است.
یک سر و گردن از دیگران بلند بودن.
هر که با دیگ نشست سیاه بلند می شود.
دود از کنده بلند
می شود.
سحری بلند شدم
خضر ببینم ، گیر خرس افتادم.
صدایش صبح بلند
می شود.
صدایش از جای گرم بلند
می شود.
هر چه شب گردتر خوابیدن ، صبح درازتر بلند شدن.
فواره چون بلند
شود سرنگون شود.
گه را هر چه بیشتر هم بزنند بوی گندش بلندتر
شود.
بلندی قداره فایده ندارد ، یک قدم جلو.
هر پستی یک بلندی
دارد.
منبع : کتاب کوچه - احمد شاملو با همکاری آیدا سرکیسیان
*