توسط مینوی عزیز به این بازی دعوت شده ام و این موضوع از دیشب فکرم را به خود مشغول کرده است . قبل از دعوت هم در وبلاکها این موضوع را دیده بودم و فکر می کردم اهالی وبلاک شهر انشای سختی برای نوشتن انتخاب کرده اند . اما خوب زیاد هم سخت نیست و می توان نوشت .
از شما چه پنهان نمی دانستم بیل گیتس کیست که در وبلاک آونگ خاطره ها دیدم و خواندم و با مینوی عزیز هم فکرم . خوب من هم مثل مادربزرگ مرحومم دعا می کنم که آتان رحمت ده ( خدا پدرت را بیامرزد ) خوب از مادربزرگ مرحومم یک عالمه مثل و حکایت آموختم باید به کار گیرم . اولین تاثیرگذار زندگیم نیز این مرحوم بود . از او آموختم که دختر نباید « نه » بگوید .
از پدرم صفا و بخشش و از مادرم آرام و بدون اعتراض و بی صدا سوختن را آموختم .
در بحران نوجوانی دختر بودنم آزارم می داد خانم ناهید کاشف مدیر دبیرستانمان گفت : مرد شدن آسان است و مرد فراوان ، هنرش را داری شیرزن باش . او موجب شد شعری در وصف خودم بسرایم و برایش بخوانم . چقدرخوشش آمد و سرانجام تذکر داد که بگذار دیگران از تو تعریف کنند نه خودت . اما در کل از تعلیم مثبتی که داده بود راضی بود یعنی بدبینی به جنس دختر را از ذهنم بیرون افکنده بود .
وقار و متانت و بردباری همکار گلم مدیر مدرسه مان خانم رباب قصابی قابل تحسین بود بیشتر اوقات سعی می کردم او را الگوی خودم قرار بدهم اما او می گفت تو خود صبر ایوبی .
چند سال اول سکونتمان در آلمان تبلیغات منفی آقا شوهر بیش از پیش افسرده و سرخورده ام کردداشت تشویقم می کرد که خودکشی کنم . لحظه ای به خود آمدم که دارم به دست خودم گورم را می کنم . این نیز حکایتی دارد . حالا وقتی می بینم چه بحرانی را با موفقیت پشت سر گذاشتم دارد از خودم یک کمی خوشم می آید .
در دنیای اینترنت خود را یکی از اعضای خانواده خیلی بزرگ و پرجمعیت وبلاک شهر یافتم و اکنون دوستان باارزش و بسیار خوبی دارم به خانه هر کدام که سر می زنم مطلبی تازه می یابم و غیبتشان نگرانم می کند .
سرانجام احمد سیف استاد من شد وادارم کرد، تا نوشته های گرد و خاک گرفته ام را از پستوی خانه بیرون بیاورم و دروبلاک بنویسم و با تشویق اهالی وبلاکشهر شدم قصه گوی وبلاک اباد . اکنون جای آن دارد که از همه شما دوستان عزیز این شهر دعوت کنم تا در بازی تاثیر گذاری شرکت کنید .
بخصوص عمو اروند ، سپیده ، مامان صبا ، نی لبک ، صادق اهری ، نق نقو ، فروغ ، پریا ، دختر همسایه
از شما چه پنهان نمی دانستم بیل گیتس کیست که در وبلاک آونگ خاطره ها دیدم و خواندم و با مینوی عزیز هم فکرم . خوب من هم مثل مادربزرگ مرحومم دعا می کنم که آتان رحمت ده ( خدا پدرت را بیامرزد ) خوب از مادربزرگ مرحومم یک عالمه مثل و حکایت آموختم باید به کار گیرم . اولین تاثیرگذار زندگیم نیز این مرحوم بود . از او آموختم که دختر نباید « نه » بگوید .
از پدرم صفا و بخشش و از مادرم آرام و بدون اعتراض و بی صدا سوختن را آموختم .
در بحران نوجوانی دختر بودنم آزارم می داد خانم ناهید کاشف مدیر دبیرستانمان گفت : مرد شدن آسان است و مرد فراوان ، هنرش را داری شیرزن باش . او موجب شد شعری در وصف خودم بسرایم و برایش بخوانم . چقدرخوشش آمد و سرانجام تذکر داد که بگذار دیگران از تو تعریف کنند نه خودت . اما در کل از تعلیم مثبتی که داده بود راضی بود یعنی بدبینی به جنس دختر را از ذهنم بیرون افکنده بود .
وقار و متانت و بردباری همکار گلم مدیر مدرسه مان خانم رباب قصابی قابل تحسین بود بیشتر اوقات سعی می کردم او را الگوی خودم قرار بدهم اما او می گفت تو خود صبر ایوبی .
چند سال اول سکونتمان در آلمان تبلیغات منفی آقا شوهر بیش از پیش افسرده و سرخورده ام کردداشت تشویقم می کرد که خودکشی کنم . لحظه ای به خود آمدم که دارم به دست خودم گورم را می کنم . این نیز حکایتی دارد . حالا وقتی می بینم چه بحرانی را با موفقیت پشت سر گذاشتم دارد از خودم یک کمی خوشم می آید .
در دنیای اینترنت خود را یکی از اعضای خانواده خیلی بزرگ و پرجمعیت وبلاک شهر یافتم و اکنون دوستان باارزش و بسیار خوبی دارم به خانه هر کدام که سر می زنم مطلبی تازه می یابم و غیبتشان نگرانم می کند .
سرانجام احمد سیف استاد من شد وادارم کرد، تا نوشته های گرد و خاک گرفته ام را از پستوی خانه بیرون بیاورم و دروبلاک بنویسم و با تشویق اهالی وبلاکشهر شدم قصه گوی وبلاک اباد . اکنون جای آن دارد که از همه شما دوستان عزیز این شهر دعوت کنم تا در بازی تاثیر گذاری شرکت کنید .
بخصوص عمو اروند ، سپیده ، مامان صبا ، نی لبک ، صادق اهری ، نق نقو ، فروغ ، پریا ، دختر همسایه
